Информация о авторе Библиотека сайта Журнал Ссылки

 
 
Предыдущая Следующая

404 Charmoy. 325.

405 Charmoy. 359.

* «Одни являются христианами, другие исповедуют язычество (или волхование) и поклоняются солнцу. Большая часть этих племен — язычники (волхвы) и сами подвергают себя сожжению» (франц.).

** «Говорят, что они (славяне) сохранили религию волхвов и культ огня, учитывая, что, по их мнению, нет ничего (на свете) более полезного, особенно когда на этом полуострове стоят сильные морозы» (франц.).

406 Charmoy. 353.

*** «Одни (о славянах) исповедуют христианство, другие не признают никакой религии и не зависят ни от какой пчелы (ни от какой народности?); это те, кто продвинулись к северу и приблизились к океану. Они сжигают тела своих королей после смерти этих последних и сжигают вместе с ним и рабов обоего пола, их жен, и всех лиц, состоявших на службе этих правителей, вроде секретаря, визиря, фаворита (сотрапезника) и врача» (франц.).

407 Paul Grundriss der germ. Philologie I1 126 статья Mogk'a; Jönsson F. Den oldnorske og oldislandske Litteraturs Historie. Т. II. 4.1, 400.

РЕЛИГИЯ ВОСТОЧНЫХ СЛАВЯН

249

писанная исландским монахом Гуннлаугом (ум. ок. 1218-1219 гг.), «ученейшим мужем на всем Исланде», не дошла до нас в латинском оригинале. Уцелели лишь отдельные списки перевода на древнеис-ландский язык, относящиеся к XIV в. В следующем приведены в латинском переводе отрывки из саги, которые представляют интерес для мифолога408:

«Divinatio matris Gardorum regis. Quo tempore Gunnhildae filii ad imperium Norvegiae accedebant, regno Gardorum praefuit rex, Val-damar dictus; huius uxor dicta est Allogia, prudentis ingenii et animi benevoli, etsi eo tempore ethnicae religioni addicta. Regi Valdemari mater fuit grandaeva, adeoque decrepita, ut lectulo affixa teneretur, tarnen mali daemonis acta spiritu provida erat, ut multi ethnicorum, qui res futuras et incertas praedicere existimabantur. Ibidem haec consuetudo obtinuit: prima festi jolensis feria, cum in aula regis homines sedes suas occupaverant, vetula, mater regis, ante celsam sedem regiam lata est; quae tum praedixit, si quod periculosum bellum regi aut regiis immineret, aliasque res, de quibus quaerebatur. Vaticinia in regno Gardorum de Olavo Tryggvii filio edita. Quo tempore Olavus in regnum Gardorum pervenit, complures fuere Holm-gardi tales viri, qui multas res futuras praedicebant; hi divinatione sua unum omnes significabant, advenisse in regnum genios viri peregrini, natu parvi, tantam promittentes prosperitatem, ut se nullius hominis genios augustiore specie vidisse testati sint, nescientes quidem, quis, aut unde, ille vir esset... Cum vero regina Allogia omnium femina-rum esset sapientissima, ut primum Olavum conspexit, ex vultu ejus intellexit, hunc puerum tam benigna fortuna usurum, prout demon-strabant vaticinia, ut magnam gloriam regno Gardorum conciliaturus esset; quapropter ab rege et regina benignissime habitus est, et a pru-dentibus et bonis viris magni aestimatus... Rex Valdamar Olavum haud secus amavit, ac si ex ipso natus esset, eumque in digladiandi dexteritate, arte equestri, omnique exercitiorum genere, et studiis, principe viro dignis, erudiendum curavit... Unum vero fuit, qua in re displicuit regi, quod ethnicorum deorum simulacra colere nunquam voluit et omne sacrificiorum genus aversatus est; semper quidem re-gem, fanum (til hofs) adeuntem, comitatus est, nunquam vero ingres-sus est, sed extra substitit ad fores fani, dum rex sacrificia diis of-ferebat; rex saepe eum monuit, ne sic faciendo deum iram mereret, et ea de causa florem aetatis perderet: quare oro te, ait rex, ut deos colas, eosque submisso animo placatos tibi reddas; quod ni facis, vereor, ne te aliquo terrore tempestuosae suae irae et saevitiae super-fundant, cum tanto in periculo constitutus sis. Olavus respondet: equidem deos, quos colis, nullus timeo, neque enim sermonis usu, neque visu, neque auditu, gaudent, neque habentrei ullius intelligen-


Предыдущая Следующая
 
 
Дизайн разработан Обществом Святого Креста. Все права сохранены, 2008 - 2017