Информация о авторе Библиотека сайта Журнал Ссылки

 
 
Предыдущая Следующая

Ссылаясь на Похвист, Блажовский приводит следующее соображение: «Jabym zasiç rzekt: ze pochwiéciel wiatrem albo wichrem éwiszczacym jest, ktôry wiçc z wielkim pochopem przypadszy, na cokolwiek trafï naglem obrotem krçci, gdyz i samo nazwisko toz poéwiadcza, gdy od wlasnoéci pobiegu (éwiszcze albowiem lecac) PoSwiécielem albo od pochwytovvania Pochwiécielem, rzeczony zda sic bydz a to niech przy rozsadku czytelnika zostanie. Mniemam jednak, ze i Rus\ a nietylko Mazurowie PochvviSciela tego (jezliz wichrem jest) chwalita, ztad dochodzac: ze i podziécien znajduje sic tak gruba Rus\ Ukraina, ktôra, ile razôw len wicher przed oczyma jej przypada, zawsze glowy swe nachylaja^c, poklon mu rozmaicie wyrzadza». — «A я бы сказал так: похвистель — это ветер или вихрь свистящий, который, с великой резвостью налетев, на что бы он ни попал, неожиданно закручивает, да и само прозвище это подтверждает, ибо от особенностей движения (он свищет налету) видно, его именуют Посвистелем или Посхвистелем, и пусть это останется в сознании читателя. Я полагаю, однако, что и Русь, а не только Мазуры, Похвистеля этого (коли он вихрь) хвалила, что и по сей день есть столь важная Русь, Украина, которая, сколько бы раз этот вихрь перед глазами не случился, всегда, головы свои склоняя, поклон ему всячески отвешивает» (польск.).

130 В.Й.Мансикка

В Хронике Стрыйковского (Stryjkowski), вышедшей в 1582 г.7, сведения о русском язычестве, древнем и современном, несколько обстоятельнее, чем у других польских хронистов XV и XVI веков. Это зависит от пользования дополнительными источниками, главным образом записками Герберштейна и сочинениями, трактующими историю Литвы, и отчасти собственными наблюдениями над жизнью народа. Таким образом, известия Длугоша, Меховиты и Кромера о поставлении кумиров оказались распространенными новыми подробностями:

«A czynia^c bogom swoim ofiary za duszç bratöw pobitych Holhy i Jaropelka, bardzo wiele balwanöw i kosciolôw poganskich w Kijowie i po okolicznych görach i polach Kijowskich nastawial i pobudowal; a naprzöd batwan bardzo wysoki postawil Piorunowi albo Porkunowi, bogowi gromow, chmur i lyskawic, ktörego naboznie i z wielka^ uczciwoécia^chwalil; sam tulöw jego byl z drzewa misternie rzezany, glowç mial srzebrzna^ odlewana«, uszy zlote, nogi zelazne, a w rçku trzymal kamien, na ksztalt pioruna palajacego, rubinami i carbun-culussem ozdobiony. Drugie balwany byfy mianowane: Uslad, Korssa, Dassuba, Striba, Symaergla, Makosz etc., ktörych Russacy kumerami jednostajnie nazywali, i tym ofiary czynili i modlitwy boskie wyrza^dzali»*.


Предыдущая Следующая
 
 
Дизайн разработан Обществом Святого Креста. Все права сохранены, 2008 - 2017